اپیدیدیمیت یا التهاب اپیدیدیم وناباروری مردان

اپیدیدیم ساختار لوله‌ای است که اسپرم در آن بالغ می‌­شود و بیضه را به وازدفرانس متصل می­‌کند. اپیدیدیمیت التهاب اپیدیدیم می‌باشد که با درد و تورم شدید همراه است و اغلب برای مردان بسیار ناخوشایند است.

علاوه‌بر این، در طول مدت بیماری، مرد قدرت جنسی خود را از دست می‌دهد. اپیدیدیمیت معمولاً در اثر عفونت باکتریایی، عفونت‌های منتقله از راه جنسی ( مانند سوزاک و کلامیدیا ) ایجاد می‌شود. با این حال، علت این آسیب‌شناسی همچنین می‌تواند ویروسی و قارچی باشد، اگرچه این موارد نادرتر است.

علت اپیدیدیمیت یا التهاب اپیدیدیم

علت اصلی اپیدیدیمیت گسترش میکروارگانیسم‌ها از بافت‌های نزدیک اپیدیدیم مانند مجرای ادرار، پروستات و مثانه است. بسته به نوع عامل محرک، معمولاً بین اپیدیدیمیت باکتریایی، قارچی، ویروسی و غیرباکتریایی تمایز قائل می‌شوند. موارد زیر شایع‌ترین دلایلی است که می‌تواند منجر به التهاب اپیدیدیم شود:

• عفونت­‌های منتقله از راه جنسی: این عفونت­‌ها ناشی از باکتری­‌هایی مانند سوزاک نیسریا ( عامل سوزاک ) و کلامیدیا تراکوماتیس ( عامل کلامیدیا ) می‌­باشد. این شایع‌ترین علت اپیدیدیمیت در مردان فعال جنسی در سنین 19 تا 35 سال است.
• عفونت­‌های باکتریایی: این نوع عفونت توسط باکتری­‌هایی مانند اشریشیا کلی، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و اورئوپلاسما تولید می­‌شود. این مورد معمولاً در پسران و مردان بالای 35 سال است.
• دیگر: مصرف دارویی برای ریتم‌های غیرطبیعی قلب به نام آمیودارون یا اختلالات دستگاه ادراری در کودکان زیر 2سال می‌­تواند باعث اپیدیدیمیت شود. علاوه‌براین، عفونت­‌های قارچی یا ویروسی نیز می­‌توانند باعث التهاب اپیدیدیم شوند.

عوامل خطر برای اپیدیدیمیت

اپیدیدیمیت معمولاً در مردان بین 19 تا 35 سال به دلیل عفونت­‌های منتقله از راه جنسی ایجاد می‌­گردد. بنابراین، برخی از عوامل خطر در این گروه از بیماران به شرح زیر است:

• داشتن روابط جنسی با شرکای مختلف به طور منظم
• داشتن بیماری مقاربتی قبلی
• عدم استفاده از کاندوم

هنگامی که اپیدیدیمیت مستقل از انتقال جنسی باشد، عوامل دیگری که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می­‌دهند عبارتند از:

• ختنه نشدن
•  جراحی در دستگاه ادراری
• اختلالات پروستات مانند هیپرتروفی پروستات و پروستاتیت
• بیماری سل

علائم 

علائم اپیدیدیمیت معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و بسته به شرایط بیمار از خفیف تا شدید متفاوت است. شایع‌ترین تظاهرات بالینی اپیدیدیمیت به شرح زیر است:

• درد و تورم یک طرفه ناحیه تناسلی
• احساس سنگینی و گرما در بیضه
• درد یا ناراحتی هنگام دفع ادرار، همراه با تکرر ادرار
• خون در ادرار و مایع منی
• ترشح آلت تناسلی مرد

گاهی التهاب اپیدیدیم نیز منجر به التهاب بیضه‌ها می‌شود که به آن اپیدیدیمو ارکیت می‌گویند. درد بیضه‌ها همیشه باید در نظر گرفته شود و شما باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید‌، به خصوص اگر بعد از ضربه احساس سوزش کنید مهم نیست که 2 یا 3 روز گذشته است.

تشخیص

اپیدیدیمیت را بعضی اوقات می توان با پیچش بیضه اشتباه گرفت. بنابراین ، تعیین یک تشخیص مناسب برای انتخاب بهترین روش درمانی از اهمیت حیاتی برخوردار است. پزشک معاینه فیزیکی آلت تناسلی مرد ، پروستات و کیسه بیضه را انجام می دهد علاوه بر این ، متخصص از بیمار در مورد علائم سوال خواهد کرد. پس از آن درخواست آزمایشات پزشکی زیر لازم است:

• آزمایش خون و ادرار: برای ارزیابی عفونت باکتریایی.
• سونوگرافی: برای بررسی جریان خون در بیضه‌ها، سونوگرافی ضروری است.
• تجزیه و تحلیل مایع منی: انجام سمینوگرام نیز گزینه‌ای برای بررسی وجود لکوسیت‌ها در منی است که نشان دهنده عفونت است.

درمان

درمان اپیدیدیمیت به علت التهاب بستگی دارد. به طور خاص پزشک برای جلوگیری از عفونت باکتریایی آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. در موارد ناشی از انتقال جنسی، از آنتی بیوتیک‌های خاصی برای باکتری‌های عامل آن استفاده می‌شود و شرکای جنسی بیماران نیز باید تحت درمان قرار گیرند. گاهی اوقات لازم است داروهای ضددرد و داروهای ضد التهابی مصرف شود تا تورم و درد آرام شود. از طرف دیگر اگر اپیدیدیمیت به دلیل داروی آمیودارون ایجاد شود، درمان شامل دوز کمتری یا تغییر مستقیم دارو خواهد بود. سایر توصیه‌هایی که متخصصان برای بیماران اپیدیدیمیت تعیین کرده‌اند عبارتند از:

• استراحت در رختخواب
• قرار دادن یخ را در ناحیه تناسلی
• مراجعه به پزشک پس از چند روز درمان به پزشک

موارد پیچیده اپیدیدیمیت می‌تواند منجر به ناباروری شود، بنابراین مهم است که برای درمان این عفونت و جلوگیری از عوارض بعدی در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

اپیدیمیت و باروری

به طور کلی، هنگامی که یک مرد از یک بیماری STD رنج می‌برد، در این بیماری عواقبی مانند انسداد اپیدیدیم ایجاد می‌شود. بنابراین، کیفیت اسپرم کاهش یافته و منجر به مشکلات باروری مردان می‌شود. دلیل اصلی این امر این است که وقتی اپیدیدیم انسداد پیدا می‌کند، اسپرم نمی‌تواند خارج شود و آزواسپرمی اتفاق می‌افتد. بارداری طبیعی در این شرایط پیچیده است و باید از تکنیک‌های کمک باروری (ART) استفاده کرد.

در صورت وجود آزواسپرمی، بیوپسی بیضه برای بهبودی اسپرم ضروری است و سپس لقاح آزمایشگاهی با استفاده از میکرواینجکشن اسپرم (IVF-ICSI) انجام می‌شود. علاوه‌براین، التهاب اپیدیدیم افزایش دمای ناحیه بیضه را ایجاد می‌کند که بر تولید اسپرم (اسپرماتوژنز) تأثیر منفی می‌گذارد. بنابراین در جدی‌ترین موارد اپیدیدیمیت، راه حل استفاده از اسپرم اهدا کننده برای رسیدن به بارداری است.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با مشاوران ما در وبسایت اسپو ارتباط برقرار کنید. همچنین می‌توانید صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید.

قرص های تقویت باروری