نرموزواسپرمی

نورموزواسپرمی یا نورموسپرمی اصطلاح بالینی است که توسط متخصصان برای اشاره به اسپرم طبیعی استفاده می‌شود. تشخیص نورموزواسپرمی به طور معمول در پایان تجزیه و تحلیل مایع منی ( آزمایشی که برای ارزیابی کیفیت اسپرم استفاده می‌شود ) انجام می‌شود. برای اینکه یک نمونه اسپرم به عنوان نورموزواسپرمی در نظر گرفته شود باید با پارامترهای تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) در سال 2010 مطابقت داشته باشد.

تجزیه و تحلیل اولیه مایع منی

آنالیز اسپرم یا آزمایش اسپرم مهم‌ترین آزمایش باروری در مردان است. در مرحله اول پرسنل آزمایشگاه مسئول جمع‌آوری نمونه آن را به صورت ماکروسکوپی بررسی می‌کنند و پارامترهای زیر را ارزیابی می‌نمایند:

• زمان مایع شدگی
• حجم
• رنگ
• ویسکوزیته
• PH

پس از این مرحله، تجزیه و تحلیل دقیق‌تر و میکروسکوپی انجام می‌شود. در این مرحله پارامترهای مرتبط با سلول‌های اسپرم و سایر سلول‌های میکروسکوپی در نظر گرفته می‌شوند. این پارامترها شامل:

• تعداد اسپرم
• درصد اسپرم‌های متحرک و سرعت متوسط آن‌ها
• زنده مانی اسپرم
• مورفولوژی اسپرم
• وجود گلبول‌های سفید خون (لکوسیتوسپرمیا یا پیوسپرمی) یا سلول‌های نابالغ

تمام این پارامترها اطلاعاتی در مورد کیفیت مایع منی و همچنین اختلالات مربوط به اسپرم که باعث ناباروری در مردان می شود به ما می‌دهند.

مقادیر تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی 

هنگامی که گزارش تجزیه و تحلیل اسپرم آماده شد باید نتایج را با مقادیر تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) مقایسه کرد تا از طبیعی بودن آن‌ها مطلع شویم. این مقادیر، توسط WHO در سال 2010 پس از مطالعه پارامترهای منی بیش از 1900 مرد بارور منتشر شد. برای اطمینان از اینکه یک مرد نورموزواسپرمیا است نتایج باید با نتایج تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی، برابر یا بالاتر از مقادیر مشخص شده باشد. در زیر این مقادیر ذکر شده‌اند:

• حجم نمونه (Volume): یک ونیم میلی‌لیتر
• تعداد اسپرم (Count): در هر میلی‌لیتر 15 میلیون اسپرم یا در کل در هر انزال 39 میلیون اسپرم
• تحرک اسپرم: 40٪ اسپرم‌ها متحرک هستند یا 32٪ دارای تحرک پیش رونده هستند.
• مورفولوژی اسپرم: بیش از 4٪ اسپرم‌ها طبیعی باشند.
• زنده مانی اسپرم: 58٪ اسپرم‌ها زنده مانی داشته باشند.

سایر پارامترها

اگرچه پارامترهایی که در بخش‌های قبلی توضیح داده شد مهم‌ترین پارامترها برای تعیین کیفیت اسپرم هستند، اما پارامترهای دیگری نیز در رابطه با مایع منی و اجزای آن وجود دارد که می‌توانند اطلاعات قابل ملاحظه‌ای در اختیار ما قرار دهند. این پارامترها شامل:

• رنگ یک نمونه مایع منی باید زرد تا خاکستری باشد. اگر خیلی شفاف باشد ممکن است وجود عفونت را نشان دهد. رنگ زرد یا سبز ممکن است بیانگر عفونت، زردی (یرقان)، یا مصرف داروها و ویتامین‌ها باشد. رنگ قهوه‌ای غالبا در افراد با ضایعه نخاعی دیده می شود، و رنگ قرمز بیانگر وجود خون در منی است. علاوه بر این، ویسکوزیته مایع منی نباید خیلی زیاد باشد.

• در مورد pH که میزان اسیدی بودن مایع منی را می‌سنجد، باید بین 7 تا 8 باشد. تغییرات pH نشان دهنده اختلال می‌باشند. به این صورت که pH بالاتر می‌تواند نشان دهنده عفونت باشد. pH پایین‌تر می‌تواند نشانگر آلودگی نمونه باشد یا نشانگر اینکه در سیستم تولید مثل انسداد وجود دارد.

• وجود لکوسیت‌ها یا گلبول‌های سفید خون (WBC) باید برابر یا کمتر از 1میلیون در میلی‌لیتر باشد، تا مشکلات احتمالی مربوط به اسپرماتوژنز (فرآیند تولید اسپرم) یا عفونت‌ها از بین برود.

• زمان مایع شدگی که این توانایی مایع منی برای تغییر از حالت ژل به حالت مایع است. اگر اسپرم‌ها در حدود 15 تا 20 دقیقه مایع نشوند ممکن است نتوانند برای رسیدن به تخمک و بارورسازی آن، به اندازه کافی حرکت داشته باشند.

فردی که با وجود نرموزواسپرمی قادر به باردار شدن نیست، چه آزمایش دیگری را باید انجام دهد؟

همانطور که در کتابچه راهنمای آندرولوژی انجمن باروری اسپانیا بیان شده است” اگر چه نتایج تجزیه و تحلیل اسپرم می‌تواند به ما اطلاعاتی در مورد مشکلات عملکرد اندام‌های تناسلی مرد بدهد. اما به ما اجازه نمی‌دهد با اطمینان تشخیص دهیم که آیا یک فرد بارور است یا نه”.

بنابراین، در ارزیابی اولیه یک زن و شوهر با اختلال در تولید مثل سمینوگرام بیش از رسیدن به تشخیص، ابزاری برای راهنمایی درمان است. با این حال آزمایشات تکمیلی دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند به مطالعه دقیق‌تر مایع منی کمک کند. از جمله مطالعه قطعه قطعه شدن DNA دو رشته اسپرماتوزوئیدها.

آیا اولیگوزواسپرمیا می‌تواند به خودی خود برطرف شود و منجر به نورموزواسپرمی شود؟

بله. کیفیت اسپرم اغلب متفاوت است و به سبک زندگی فرد بستگی دارد. براساس مطالعات انجام گرفته، استرس یا بیماری‌هایی نظیر آنفولانزا بر اسپرماتوژنز (تولید اسپرم) تأثیر می‌گذارند. لذا بسیاری از عوامل در مدت زمان کوتاه می‌توانند برنتایج تجزیه و تحلیل مایع منی تاثیر گذارند و ممکن است موجب گزارش مشکلاتی از جمله اولیگوزواسپرمی، آدنوزواسپرمی و … شوند.

خبر خوب این است که در صورت بهبود یا از بین رفتن علت ناباروری، یک مرد در عرض 3 ماه می‌تواند باروری خود را بدست آورد. یک رژیم غذایی متعادل، ورزش و ترک عادت‌های اشتباه می‌تواند تا حدود زیادی به بهبود کیفیت اسپرم کمک کند.

آیا با افزایش سطح ویسکوزیته، نورموزواسپرمی امکان پذیراست؟

ویسکوزیته بیشتر از اینکه با اسپرماتوزوئیدها مرتبط باشد به ترکیب مایع منی مربوط است. حتی اگر غلظت بالای ویسکوزیته به ندرت باعث ناباروری مردان شود، ممکن است با مشکلات حرکتی اسپرم همراه باشد. به همین دلیل هنگام تجزیه و تحلیل مایع منی باید به آن توجه شود. علاوه‌بر این غلظت بالای ویسکوزیته با عوارض پروستات همراه است.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با مشاوران ما در وبسایت اسپو ارتباط برقرار کنید. همچنین می‌توانید صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید.

نویسنده: زهرا روستا/دکتری جنین شناسی

قرص های تقویت باروری